હાજી કાસમ તારી વીજળી રે

હાજી કાસમ, તારી વીજળી રે મધદરિયે વેરણ થઈ
શેઠ  કાસમ, તારી વીજળી રે સમદરિયે વેરણ થઈ

ભુજ અંજારની જાનું રે જૂતી, જાય છે મુંબઈ શે’ર
દેશ પરદેશી માનવી આવ્યાં, જાય છે મુંબઈ શે’ર

દશ બજે તો ટિકટું લીધી, જાય છે મુંબઈ શે’ર
તેર તેર જાનું સામટી જૂતી, બેઠા કેસરિયા વર

ચૌદ વીશુંમાંય શેઠિયા બેઠા, છોકરાંઓનો નહીં પાર
અગિયાર બજે આગબોટ હાંકી, જાય છે મુંબઈ શે’ર

બાર બજે તો બરોબર ચડિયાં, જાય છે મુંબઈ શે’ર
ઓતર દખણના વાયરા વાયા, વાયરે ડોલ્યાં વા’ણ

મોટા સાહેબની આગબોટું  મળિયું, વીજને પાછી વાળ્ય
જહાજ તું તારું પાછું વાળ્ય રે માલમ આભે ધડાકા થાય

પાછી વાળું, મારી ભોમકા લાજે, અલ્લા માથે એમાન
આગ ઓલાણી ને કોયલા ખૂટ્યા, વીજને પાછી વાળ્ય

મધદરિયામાં મામલા મચે,  વીજળી વેરણ થાય
ચહમાં માંડીને માલમી જોવે, પાણીનો ના’વે પાર

કાચને  કુંપે  કાગદ  લખે,  મોકલે  મુંબઈ  શે’ર
હિન્દુ મુસલમીન માનતા માને પાંચમે ભાગે રાજ

પાંચ  લેતાં તું પાંચસે લેજે, સારું જમાડું શે’ર
ફટ ભૂંડી તું વીજળી મારાં તેરસો માણસ જાય

વીજળી કે મારો વાંક નૈ, વીરા, લખિયલ છઠ્ઠીના લેખ
તેરસો માણસ સામટાં બૂડ્યાં, ને બૂડ્યાં  કેસરિયા  વર

ચૂડી એ  કોઠે  દીવા જલે  ને, જુએ જાનું  કેરી વાટ
મુંબઈ શે’રમાં માંડવા નાખેલ, ખોબલે વેં’ચાય ખાંડ

ઢોલ ત્રંબાળુ ધ્રુસકે વાગે, જુએ જાનુંની વાટ
સોળસેં કન્યા ડુંગરે ચડી, જુએ જાનુંની વાટ

દેશ, દેશથી  કંઈ તાર વછૂટ્યાં, વીજળી બૂડી  જાય
વાણિયો વાંચે ને ભાટિયા વાંચે, ઘર ઘર રોણાં થાય

પીઠી ભરી તો  લાડડી  રુએ,  માંડવે  ઊઠી આગ
સગું રુએ એનું સાગવી રુએ, બેની રુએ બાર માસ

મોટા સાહેબે આગબોટું હાંકી, પાણીનો ના’વે પાર
મોટા સાહેબે તાગ જ  લીધા, પાણીનો ના’વે પાર

સાબ, મઢ્યમ બે દરિયો ડોળે, પાણીનો ના’વે તાગ
હાજી કાસમ, તારી વીજળી રે મધદરિયે વેરણ થઈ
Leave a comment

Feedback

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Create a free website or blog at WordPress.com.